"Hällo zamma!
ich bin b(l)äck und schtolz, dass miehr so jong nommel zamma kommet emm Juhni, fascht scho Juhli. Jetzt hanni ja zwar maine aigene Bärge vom hailiga Sankt Gabriel ao selber genao doh wo ieh jetzt wohn, wander ond weiter- mohla duh, abber es isch scho was anders in derra so uhr-alta Schweiz, kwasieh dirreggt am schwäbischa Meer, an maim eigena blaua Hoimathafa glähga, a Gehgend, dieh isch so alt ond teils scho vergammelt, dass mar´s kaum meh zeehla koh, wieh alt aigentlich, ond´s scho gar nedda annarer koschtspiehliga schweizer Uhr odder so abläsa sodd, die gehn ao nemme soh genao. Alles breggelt, alle Ortnung, älles goht heeh ond ratz-fatz kabutt. Bloss miehr selbar bissher net. Waromm? Ieh sags soh, miehr henn die Farba, dieh Bilder, die Hoffnung ond dess, was miehr traimet. Miehr traimet davoh, ond des raicht annschainend aus. Was traimet miehr? Jeder traimt was anders. Abber ons holt an Lichtschtrahl ond brengt ons nomm oder sogar omm. Woh nomm? Nuff? Nonder? Miehr wissets net. Miehr messet abber des Licht. Es isch a ganz glois Licht für die maischte Leit, ond fier solche, die noh Leit werda wellet. Ond es schaint ao bloss zrigg. Des, was zrigg schaint isch onser aiges Lichtle. Abber zerscht missemmer ebbes aussenda. Alle zamma."
André
6. Februar 2019
"Hällo zamma!
ich bin b(l)äck und schtolz, dass miehr so jong nommel zamma kommet emm Juhni, fascht scho Juhli. Jetzt hanni ja zwar maine aigene Bärge vom hailiga Sankt Gabriel ao selber genao doh wo ieh jetzt wohn, wander ond weiter- mohla duh, abber es isch scho was anders in derra so uhr-alta Schweiz, kwasieh dirreggt am schwäbischa Meer, an maim eigena blaua Hoimathafa glähga, a Gehgend, dieh isch so alt ond teils scho vergammelt, dass mar´s kaum meh zeehla koh, wieh alt aigentlich, ond´s scho gar nedda annarer koschtspiehliga schweizer Uhr odder so abläsa sodd, die gehn ao nemme soh genao. Alles breggelt, alle Ortnung, älles goht heeh ond ratz-fatz kabutt. Bloss miehr selbar bissher net. Waromm? Ieh sags soh, miehr henn die Farba, dieh Bilder, die Hoffnung ond dess, was miehr traimet. Miehr traimet davoh, ond des raicht annschainend aus. Was traimet miehr? Jeder traimt was anders. Abber ons holt an Lichtschtrahl ond brengt ons nomm oder sogar omm. Woh nomm? Nuff? Nonder? Miehr wissets net. Miehr messet abber des Licht. Es isch a ganz glois Licht für die maischte Leit, ond fier solche, die noh Leit werda wellet. Ond es schaint ao bloss zrigg. Des, was zrigg schaint isch onser aiges Lichtle. Abber zerscht missemmer ebbes aussenda. Alle zamma."
André
6. Februar 2019